Aínda que o concepto non era novo, ao redor de 1996 Oracle, xunto con outras empresas, empezou a promocionar e vender unha gama de computadores non moi potentes nin con demasiada capacidade, e idealmente tampouco excesivamente caros, coa idea de que servisen para conectarse a unha rede na que estarían as aplicacións e os datos que estes Network Computers (computadores de rede) manexarían.
Para organizacións con grandes redes ou institucións educativas e similares que sempre andan escasas de recursos, a idea era que este tipo de máquinas permitísenlles ben aforrar diñeiro na adquisición de equipos, ben comprar máis unidades polo mesmo diñeiro.
Pero no seu momento, nin a idea de Oracle e os seus socios, nin a versión que Microsoft sacou ao mercado pola súa conta acabaron de callar por distintos motivos, entre eles a escaseza de programas dispoñibles para estas máquinas, a gran baixada de prezos dos computadores normais fronte aos computadores de rede, que ao final tampouco eran especialmente baratos, e, sobre todo, porque naquel momento eran moi poucas as persoas e as empresas que podían permitirse unhas redes ou unhas conexións a estas nas súas casas que fosen o suficientemente rápidas como para mover eses datos e aplicacións a unha velocidade razoable.
Así, aproximadamente no ano 2000 deixou de oírse falar deste tipo de computadores, pero ben puidese ser que, como a miúdo sucede nestes casos, a idea simplemente estea adiantada ao seu tempo e que agora poida converterse en realidade, xa que as cousas cambiaron bastante, aínda que quizá non exactamente na forma que Larry Ellison e a súa empresa pensasen.
E é que sen dúbida, un dos segmentos da informática que máis está dando que falar nos últimos meses é o dos computadores ultraportátiles. Trátase dun tipo de máquinas de tamaño e prezos reducidos, e certamente de prestacións acordes, pero que en realidade son válidos para navegar por Internet, comprobar o correo electrónico e ata manipular algúns dos tipos de documentos máis habituais.
De feito, aínda que os primeiros computadores deste tipo saíron ao mercado con versións de Linux como sistema operativo, agora existen modelos capaces de executar tamén Microsoft Windows.
Dada a súa escasa capacidade de almacenamento, o normal é utilizar estes computadores para traballar só co conxunto de documentos que o usuario necesita en cada momento ou ben cos que este é capaz de meter nas súas unidades de almacenamento.
Pero o certo é que hai outro factor que cambiou enormemente no tempo pasado desde 1996 ata agora que permite saltarse esta limitación sen demasiados problemas.
Este cambio, polo menos os que estamos ao lado adecuado da fenda dixital, está no acceso a unhas conexións a Internet coas que apenas fai dez anos non podiamos nin soñar, e non só en casa ou no lugar de traballo, senón case en calquera sitio grazas á popularización das redes WiFi e das redes 3G, aínda que o prezo destas últimas aínda ten que baixar moito para que sexan alcanzables a todo o mundo e para que os usuarios acabemos de adoptalas e utilizalas como unha opción máis.
Servizos en liña
Este acceso practicamente universal a Internet fai que hoxe en día calquera destes ultraportátiles poida funcionar como un daqueles computadores de rede, algo para o que non necesita máis que poder executar un navegador que permita ao seu usuario conectarse a servizos en liña para xestionar o seu correo electrónico, as súas canles de noticias, e ata os seus documentos con servizos como Google Docs.
Neste sentido, a recente presentación de Chrome, o navegador de Google, ben pode interpretarse como un paso adiante da empresa á hora de intentar consolidar o seu liderado neste campo, xa que ese navegador, loxicamente optimizado para funcionar cos servizos que a empresa ofrece, podería ser todo o que necesite un computador ou un dispositivo calquera que teña unha conexión a Internet para poder ofrecer ao seu usuario un acceso a toda a súa información, sen necesidade de instalar ningunha aplicación máis nel. Aínda que falando con propiedade trátase dunha simplificación, ben podería dicirse que neste caso o navegador convértese no sistema operativo e que a rede se converte no computador.
Móbiles potentes
Esta tendencia, ademais, non ten porque limitarse aos computadores ultraportátiles, xa que grazas a móbiles cada vez máis potentes como o iPhone de Apple ou o recentemente presentado G1 de HTC, baseado precisamente no software de Google para móbiles -Android, desenvolvido xunto a unha alianza de 33 fabricantes e operadoras de telefonía-, cada vez será máis habitual ter a man un dispositivo que permita conectarse a Internet e así dispor xa non só de toda a información que pode ofrecer, senón de toda a nosa información particular en calquera lugar onde esteamos e en calquera momento.
Con todo, non basta con pulsar sobre devanditas iconas para ver a información que ofrecen os feeds, pois con iso aparece no navegador do usuario unha páxina na que se pode ver o código da canle RSS. Só un agregador poderá interpretar ese código e mostralo de forma correcta ao usuario para que poida ler a información sen dificultade. 
